افتخارات حکومت اسلامی و جایزه صلح نوبل به دكتر شيرين عبادي

سکوت رسانه های دولتی حکومت اسلامی، هنگامی که خبر بردن جایزه صلح نوبل در صدر اخبار رسانه های گروهی جهان قرار دارد نشان از ترس، زبونی و درماندگی سران حکومت از این رویداد بزرگ است، واهمه سردمداران حکومت از اینروست که جهان و جهانیان امروز، مبارزات مردم ایران زمین برای آزادی، حقوق انسانی و مردم سالاری را به رسمیت شناختند. رسانه های گروهی جهان امروز از خانم شیرین عبادی، بنام وکیل خانواده های کشتارهای زنجیره، نویسندگان دگراندیش، مدافع حقوق زنان که در حکومت اسلامی کمترین حقوقی را ندارند و مدافع حقوق کودکان در کشوری که آقا زاده گان لقمه دهان کودکان را می دزدند، یاد کردند. در یک سخن همراه این جایزه کوس رسوایی حکومت اسلامی در سراسر جهان بصدا در آمد.
در این میان بخش اصلاح طلبان حکومتی! از ابطحی معاون رئیس جمهوری و چند وکیل دون پایه مجلس گرفته تا مسجد جامعی وزیر ارشاد، که بنابر مرده خوری ذاتی شان که از خوی پلید مسلمانی آنان برمی خیزد، می خواهند از این جایزه قبایی برای خود دوخته و آنرا به حساب افتخارات حکومت اسلامی بگذارند. سخنان صادق زیبا کلام عصاره شله زردی است که این بیخردان خورده و می خورند.

صادق زيبا كلام استاد دانشگاه در تهران در واكنش به تصاحب جايزه صلح نوبل توسط شيرين عبادي در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: معتقدم كه به عكس آنچه محافظه كاران تصور ميكنند كه اهداي جايزه صلح نوبل به خانم عبادي توطئه براي كوبيدن جمهوري اسلامي است، دريافت جايزه در حقيقت يك افتخاري براي جمهوري اسلامي و ايران اسلامي است.

کلاهمان را که قاضی کنیم می بینیم که حق با صادق خان است، تدبیر و دور اندیشی سران و سردمداران حکومت اسلامی و کارگزارن مسلمانشان در دست زدن به کشتارهای زنجیره، دشنه آجین کردن فروهرها، خفه کردن پیونده و مختاری، سر به نیست کردن پیروز دوانی و... یورش به خوابگاه های دانشجویی، سرکوب و بزندان انداختن هزاران تن از شهروندان ایرانی و در یک سخن سرکوب کارشناسانه ملت در بیست پنج سال بزرگترین افتخار زنجیره ای جهان اسلام را آفریده است، اگر این تدبیر و دور اندیش نبود خانم شیرین عبادی کجا می توانست بعنوان وکیل خانواده های قربانیان کشتارهای زنجیره و مدافع حقوق بشر شناخته گردد.
اگر کوشش صادقانه و مومنانه سران حکومت اسلامی که در درازنای بیست پنج سال گذشته نبود که از روی خلوص نیت، حقوق زنان را مطابق قوانین شرعی و انسان ستیزانه اسلام عزیز (که زنان را حتی آدم بشمار نمی آورد)و با تاسی از قرآن مجید و به ضرب چماق برادران حزب الله و از جانگذشتگی سپاه و بسیج، حقوق زنان کف دست گذاشتند و روسری بر سرشان نمودند، خانم شیرین عبادی کجا می توانست بعنوان مدافع حقوق زنان شناخته شود. خودمانیم اگر شعار یا روسری یا توسری نبود، اگر زنان از بازار کار رانده نمی شدند، اگر حقوق سرپرستی کودکان پس از جدایی بین زن مرد برابر بود و سنگسار و مجازات اسلامی نبود و در یک سخن اگر زنان آدم شمرده می شدند دیگر چه جایی برای جایزه صلح نوبل خانم شیرین عبادی بود؟
اگر نقش اسلام عزیز و سربازان بی پدر و مادر امام زمان(مج) در سرکوب آزادی سخن و اندیشه نبود، خانم شیرین عبادی چه خاکی را بر سرش می ریخت؟ اصلا کسی را پیدا می کرد که حقوقش پامال شده باشد؟ اگر پایمال کردن حقوق ملت ایران که بزرگترین افتخار حکومت اسلامی است نبود، زمینه برای مبارزات حقوق بشری خانم شیرین عبادی وجود نداشت که جایزه نوبل را نصیبش سازد.
اگر ساماندهی و سازمان یافتگی انصار حزب الله بوسیله حکومت اسلامی نبود خانم شیرین عبادی از کجا امیر فرشاد ابراهیمی را پیدا می کرد تا پرونده نوار سازان را روبراه کند؟ اگر حکومت اسلامی خانم شیرین عبادی را به زندان نمی انداخت ایشان از کجا به شهرت جهانی می رسیدند؟
اگر تلاش شبانه روزی سردمداران حکومت اسلامی در پیاده کردن دین حنیف اسلام که پیغمبرش با کودکان هفت ساله مقاربت می نمود، نبود، از کجا می شد جشن تکلیف برای دختران هفت ساله برگزار کرد و در نُه سالگی راهی خانه شوهرشان کرد و در دوازده سالگی سنگسارشان نمود، بر طبق کدامین قانون می شد، کودکان خیابانی مهدور دم اعلام نمود و انگشتان علی کوچولو برید تا دیگر دزدی نکند؟ مگر کشک است اگر اسلام و حکومت اسلامی نبود دستکم حقوق بچه ها پایمال نمی شد. اینهم از برکات و افتخارات حکومت اسلامی است که حتی حقوق بچه ها را پامال کرده می کند ورنه خانم شیرین عبادی از کجا می توانست به همین سادگی ها مدافع حقوق کودکان گردد و جایزه صلح نوبل بگیرد؟

افتخار حکومت اسلامی اینست که
مسلمانان در درازنای بیست و پنج سال حکومت، با سرکوبهای گسترده شرعی که ریشه در دین مبین اسلام دارد، حقوق شهروندان ایرانی را از پیر تا جوان، از زن تا مرد، از دانشجو تا بچه های کودکستانی را بگونه ای پایمال نموده اند که خانم شیرین عبادی براحتی برنده جایزه صلح نوبل شده است.