جایزه شیرین عبادی و شمر


راستش را بخواهید اینروزها از دست برخی از خوانندگان شمر نامه کلافه شده و از پرسشهای ساده اندیشانه شان در باره شیرین عبادی به جان آمده ایم، چپ و راست با دادن خبرهای از دسته به گُل دادن های خانم عبادی از ما می خواهند که دیدگاه خودمان را در اینباره روشن کنیم، نخست باید بگوییم این دوستان ما یا نوشته های ما را در باره جایزه نوبل خوب نخوانده اند و یا از آن سر در نیاورده اند، ما در هیچ جا از شیرین عبادی قهرمان نساخته ایم که امروز از سخنانش جا بخوریم و ناامید گردیم، وانگهی اگر شما براین باورید که شیرین عبادی می تواند نقشی را در گول زدن مردم بازی کند بی رودربایستی بگوییم که از مرحله پرت هستید و ملت را دست کم گرفته اید، ملت در درازنای سالهای گذشته و بویژه از پاییز پارسال تا به همین اکنون نشان داده اند که حکومت اسلامی را به پشمشان هم نمی شُمُرند و دست حکومتگران به خوبی خوانده اند، انتخابات نهم اسفند ماه گذشته را نگاه کنید تا بدانید چه می گوییم، از کوشش های جناح های حکومتی برای بازارگرمی انتخابات که بگذریم، با وجودی که هواداران و ياران خجالت زده حکومت اسلامی از ملی مذهبی های درون کشور گرفته تا دارودسته فدائیان اکثریت به رهبری سگ سبیل پیشین فرخ نگهدار در برون مرز مایه فروان برای انتخابات گذاشتند و حتی مردم را با ترساندن از جناح آدمخوران مسلمان تهدید به شرکت در انتخابات نمودند، اما مردم با گفتن نه و کساد نهادن بازار انتخابات نشان دادند که کار این حکومت تمامه، چرا دور برویم از خیزش مردمی خرداد ماه به اینسو با وجود سرکوب شدید همه روزه گواه اعتراضات مردمی در شکلهای گوناگون آن بوده ایم و روزی نبوده که خبر اعتصاب و اعتراض نداشته باشیم. اوضاع آنقدر خراب است که حتی انصار حزب الله انشعاب داده، سازمانهای حکومتی بروشنی به جان یکدیگر اوفتاده و یکدیگر محکوم به دست داشتن در جنایات می کنند. تگناهای اقتصادی، اجتماعی و جهانی حکومت اسلامی هم پیشکش.
دوستان
به گمان ما زمان افشاگری حکومت اسلامی گذشته است دست این مادر جندگان برای همه رو شده است، نه تنها مردم ایران بلکه اهالی جهان میدانند که حکومت اسلامی، حکومت مشتی آدمکش، دزد، چپاولگر و مادرجنده می باشد و مایه فلاکت و سیه روزی ایرانیان است. حنای اینان نزد مردم دیگر رنگی ندارد، داستان شیرین عبادی خیلی بیمزه است و ارزش افشاگری هم ندارد، طرف نه تنها آبروی خودش را برده بلکه به ریش خاتمی و خیمه ولایت هم ریده است، استریپ تیز اسلامی اش هنگام بردن جایزه پیشکش، همینکه جایزه نوبل را حق خاتمی دانسته کلی دشنام پشتش خوابیده، قضیه اسلام و حقوق بشر هم آنقدر بی مایه است که حتی حسین درخشان هم باور نمی کند.
به گمان ما نیروها و احزابی که هنوز در اندیشه افشاگری و افشاکردن حکومت اسلامی هستند، ملت را دستکم می گیرند و از جنبش مردم جا مانده اند، از تئوری های هم که خود را هوادار آن می نامند بویی نبرده اند، اینان حتی خواب سرنگونی حکومت اسلامی را نمی بینند در حالیکه جنبش مردمی برای آزادی و مردمسالاری ناقوس رفتن حکومت اسلامی را به صدا در آورده است.
کار اينها تمامه