فلسفه شله زرد و دستور پخت آن

در درازناي دو ماه اندي که از برقراري شمرنامه مي گذرد، چندين و چند بريد الکهربايي (ايميل عجمي) دريافت کرده ايم که چند و چون و چرائي کاربرد بسيار واژه شيرين شله زرد را در اينجا و آنجا و بويژه در شمرنامه پرسيده اند، از سوي ديگر با نزديک شدن محرم و صفر دربايسته ميدانيم که يکبار هم که شده به گوش امت شله زرد خور برسانيم که شله زرد اين آش شيعيان از کجا مي آيد و فلسفه اش چيست. دست آخر دستور پخت شله زرد را مي آوريم که اگر کسي هوس کرد خودش بپزد و بخورد و چشمبراه عاشورا نماند.
شله زرد ريشه در رخداد کونسوز عاشورا دارد و جزئي از تاريخ گُه بار شيعه است. در روز عاشورا هنگامي که ابي عبدالله را دستگير کرديم و خواستيم آيه مفتاح الفرجين و ديگر آيات وايگرائي را از وي بگيريم ايشان خود را به خريت زده و از وجود چنين آياتي اظهار بي اطلاعي کرده و لب به دشنام گويي و تکرار خزعبلات رسول اللهي گشودند و ما را به خشم آوردند و ما نيز خنجر از نيام برکشيديم و به سوي ايشان رفتيم، دست برده و جلبيه* ايشان را به کناري زده و آيه مفتاح الفرجين را که ايشان به بيضه هايش مبارکش بسته بود کنديم و هنگامي که آنرا به خايه هاي گرامي خودمان مي بستيم ايشان به سوي ما يورش آورده و ناجوانمردانه آلت مارا به دندان گزيد ما هم از کوره بدر رفتيم و سيلي جانانه اي به گوش ايشان نواختيم و سپس با اردندگي ايشان را روانه زمين کرده، سپس با صداي بلند سوگند ياد کرديم که گردن وي را خواهيم زد. و ايشان از ترس خودشان را خراب کردند، مايع زرد رنگي از خشتک نورچشم رسول الله بيرون جهيده و بخشي از زمين را پوشاند و باعث خنده جندالشمر شد. باري به سوی حسين ابن علي رفتیم و خنجر بر گلوي جگر پاره فاطمه زهرا نهاده و گردنش را زدیم. همهمه اي در ميان لشکريان حسين ابن علي اوفتاد، شله زردی گشته، سلاح بر زمين نهاده و به پوزش خواهي نزد ما آمدند، در ميان ايشان دوتن که از صحابه رسول الله بودند و به سبک ايشان نان را به نرخ روز ميخوردند آشکارا گفتنند که يا الشمر گُه خورديم و براي اثبات مدعاي خود مشغول خوردن گُه سيدالشهدا گشتند. اين دو تن که نامشان در تاريخ شيعه هم آمده همانا جابر بن عبدالله انصاري و عطيه بن حمار بودند که پس از اين گُه خوري دستور به آزاديشان داديم و ديگران را نيز بخشيديم، جابر ابن عبدالله انصاري و عطيه بن حمار پس از آزاديشان بخاطر حفظ آبرو شايع کردند که آنچه خورده اند خوراکي بهشتي بنام شله زرد بوده که از خشتک نواده رسول الله بيرون ريخته بود و دو روز بعد هنگامي که ما باتفاق زينب و 46 زن بيت موبيل سابق سيدالشهدا کربلا به سوي کوفه ترک کرده بوديم، با گروهي از شيعيان بازگشته شله زردی پخته و جسد کشته شدگان کربلا از گورها بيرون کشيده غسل داده و دوباره به خاک سپرده بودند و چون زورشان به ما نمي رسيد به سر کله خود زده و با قمه و زنجير به خود زني پرداخته و نخستين مراسم عزاي حسيني (مشتمل بر شله زرد پزی، سينه زني، زنجير زني و قمه زني) را در تاريخ شيعه اجرا کرده بودند.
مرحوم آیت الله بروجردی حدیثی را از امام حسن عسکری نقل می کند که روزی آنحضرت به یکی از مومنین که در راه پیشبرد اسلام مجاهدت فروان کرده بود فرمود که به جد بزرگوارم رسول الله سوگند که تو سیف الدین میراب حوض شله زرد خواهی شد. سیف الدین پرسید آن چگونه حوضی باشد؟ امام فرمود در بهشت برین حوضی پر از شله زرد را از برای شیعیان ساخته اند که پس از جماع با حوریان بهشتی در آن غسل جنابت کنند و پس از هر غسل به اذن پروردگار قوه باه در آنان هزاربرابر افزون گردد کلیمی و نصارا را بر این حوض راهی نیست مگر آنکه شیعه گردند و آن این خواهد بود که بگویند اشهد ان علی ولی الله. ناگفته پیداست که شله زرد افزونگر قوه باه است و بر شیعیان واجب است که تا آنجا که میتوانند در روز عاشورا شله زرد تناول کنند و شام غریبان که بیاد اسرای کربلا خاموشی برقرار می گردد حسین حسین گویان به عمل جماع بپردازند و با یک حسین فرو کرده و با حسین دیگر بیرون آورند تا عیالان مربوطه از شوق این آمد و شد حسینی به گریه در آیند.

دستور پخت شله زرد براي 10 نفر.
ملات
شکر دوکيلو گرم
برنج بنجول يک کيلو گرم
زعفران يک قاشق چايخوري
هل ده گرم
روغن (بهتر است حيواني باشد) 250 گرم
دارچين 40 گرم
يک: شکر را در 2 ليتر آب جوشان برآتش ريخته بهم ميزنيم تا حل گردد سپس زعفران و هل را به آن افزوده و بهم ميزنيم
دو: برنج را جداگانه جوشانده و از صافي گذرانده و سپس به درون شکر آب جوشان ريخته و به هم ميزنيم تا ته نگيرد هنگامي قوام گرفت آنرا از آتش برگرفته
سه: روغن را گرم کرده شله زرد را به درون کاسه ويا بشقاب ريخته روي آن دارچين باشيده سپس روي آن روغن ميريزيم
دهانتان نسوزد
التماس دعا شمر
جلبيه: تن پوشي که ما مردان عرب ميپوشيم، عبايي چون پيرهن زنانه با ماکسي ژوب، با پوشيدن اين تن پوش ما از شر شورت و زيرشلواري خلاصيم و اگر خداي ناکرده باد بيايد آلت ما بيرون خواهد اوفتاد